Lijden is deel van Gods verhaal in de Bijbel. We lezen over een God die een schuilplaats wilt zijn. Die dat was voor mensen doorheen de Bijbel. We zien een God die bevrijdt en geneest, we zien een God die troost en voorziet.

We hebben een God die lijden kende. Jezus was mens, met alle emoties die daarbij komen en heeft geleden aan het kruis. We hebben een God die begrijpt wat pijn is.

We hebben de Heilige Geest die voor ons pleit als we niet weten wat te bidden, die ons in onze zwakheid te hulp komt. (Rom 8:26-27), die de Trooster (2 Korinthe 1:3-4) genoemd wordt.

Mensen zien dat het ultieme voorbeeld van lijden, namelijk Jezus’ lijden aan het kruis voor de redding van de mensheid, hoop betekent. Jezus’ dood was namelijk niet het eindpunt, maar net het beginpunt. Op het moment dat Jezus stierf scheurde het doek in de tempel. Zijn lijden, sterven en opstaan, heeft de kloof tussen God en de mens gedicht. Jezus’ opstanding heeft de dood overwonnen, heeft lijden overwonnen, heet ziekte overwonnen, heeft zonde overwonnen. In Jezus’ mogen we die opstandingskracht kennen. In Jezus hebben we hoop en een perspectief.

Een antwoord / perspectief bieden op de vraag ‘wanneer lijden stopt’. Hoe vinden we hoop midden in moeilijkheden? Enerzijds het bestaan van lijden in het algemeen, anderzijds persoonlijk als moeilijkheden aanblijven.

Mensen krijgen een antwoord / perspectief op de vraag waarom er lijden hier op aarde is. Mensen kunnen deze vraag globaal hebben, of persoonlijk als ze te kampen hebben met moeilijkheden. We zoomen in op het verhaal van Job die zich dezelfde vraag stelde toen hem heel veel lijden overkwam.

Jozef groeit op met de volle liefde en aandacht en bescherming van zijn vader. Hij wordt verwend en groeit op, volledig op zichzelf gericht. Hij lijkt geen enkele inzicht te hebben in de gevoelens van zijn broers en vertelt trots zijn dromen waarin zij voor hem neerbuigen. In de boosheid van zijn broers verkopen ze hem aan hun verre familie verwanten die hem weer verkopen in Egypte.

Ondanks dat de Bijbel ons niet volledig vertelt hoe het leven van Jozef als slaaf was voordat hij de gunst van zijn meester had, kunnen we ervan uitgaan dat het geen makkie was. Slaven werken hard, ze hebben geen enkele aanzien en moeten inzicht hebben in de noden van hun meester. In zijn tijd van hard werken en moeilijkheden leert Jozef steunen en vertrouwen op God.

God had grootheid in oog voor Jozef. Maar Hij wist ook dat een verwende, op zichzelf gerichte, jongeman niet in staat was om die grootheid te dragen. Wanneer God moeilijkheden in ons leven brengt betekent dat niet dat Hij niet van ons houdt. Integendeel het betekent bijna altijd dat hij ons aan het klaarmaken is voor iets veel groter dan we zelf kunnen zien.

Jakob is een “go getter", de Bijbel lijkt ons te zeggen dat hij vanaf de baarmoeder al wist wat hij wou en er ook voor ging. Al grijpend naar de enkel van zijn broer kwam hij ter wereld. Als man zien we hem manipuleren, liegen en bedriegen om te krijgen wat hij wilt. Hij is bekwaam en krijgt uiteindelijk ook wat hij wil. Maar in plaats van geëerd te worden, in plaats van gerespecteerd te worden en de autoriteit in het huis te hebben, verliest hij alles.

Velen van ons zijn zoals Jakob. We kennen Gods beloften voor ons leven. Maar in plaats van op Gods timing en manier te vertrouwen, gaan we hem een handje helpen door op onszelf te vertrouwen en het allemaal op eigen kracht te doen. Om uiteindelijk op ons gezicht te vallen.

Nadat hij zichzelf in de penarie heeft gewerkt en op vlucht is, lijkt het alsof hij eindelijk in staat is om God te horen. Hij krijgt een ontmoeting met God en God herhaalde zijn belofte aan Abraham en Isaak aan hem.

Maar het enige waar Jakob geïnteresseerd in was, was zijn eigen welzijn.

In de rest van zijn verhaal zien we hoe God voor hem voorziet, redding biedt, directie geeft en dichtbij hem blijft. Op het einde van zijn leven zien we een man met autoriteit en respect en welvaart met een nederig en eerbiedig hart ten opzichte van God.

Het verhaal van Jakob, is een verhaal van Gods genade in het leven van een man die dacht het allemaal zelf wel te kunnen.

Vanaf zijn geboorte zijn de handen van God duidelijk op zijn leven. Hij groeit op met de belofte dat God zijn vader en hem tot een groot volk zal maken. En God kiest zelfs zijn bruid uit. Het lijkt allemaal te gaan volgens plan. Maar wat blijkt? De uitgekozen bruid is onvruchtbaar. Opnieuw ontstaan er twijfels omtrent de belofte van God.

Zoals zijn vader, had Isaak hier de optie om God een handje te helpen door mee te gaan met zijn cultuur en in de voetsporen van zijn vader te treden. Maar in de plaats zien we een geduldig man die niet protesteert, maar bidt en vertrouwt op God. Pas 20 jaar later beantwoordt God zijn gebeden.

Maar ook Isaak is een onwaardige held.

Want wanneer God hem vraagt om naar Gerar te gaan om aan de hongersnood te ontsnappen zien we hem daar de zonde van zijn vader herhalen en zijn vrouw afgeven aan een ander man uit angst voor zijn leven. En wanneer God Isaak zegt dat zijn jongste zoon belangrijker zal zijn dan zijn oudste, zien we duidelijk dat hij daar erg moeilijk mee heeft.Tot op zijn doodsbed zien we hem Gods woord compleet negeren. En wanneer er toch buiten zijn wil om Gods wil gebeurt, zien we een nederige Isaak.