شيطان، پدر دروغ‌گويان است ولی يک ايماندار واقعی مسيحی، خوانده شده است که در راستی گام بردارد و سالک باشد. عيسی مسيح، حقيقت محض می‌باشد و هدف خدا اين‌است‌که ما در راستی او به‌سر بريم.‏

خیلی وقت‌ها آن‌قدر در امور روحانی غرق می‌شویم که امور انسانی را فراموش می‌کنیم. بسياری از مسیحیانی که لغزش می‌خورند آن‌هایی هستند که افراطی می‌شوند و تعادل را ازدست می‌دهند.‏

قدر و ارزش آزادی در مسیح را بدانیم و آزادی خود را فرصتی برای گناهان جسم نگردانيم. نه با رفتارمان کسی را لغزش دهیم و نه لغزش بخوريم.‏

خوب است که در هر‌زمینه اعتدال داشته، مطيع خدا و کلام او باشيم. ما بايستی به‌جای آورندۀ کلام خدا باشیم، نه فقط شنوندۀ آن و خود را فریب دهيم.‏

ما ايمانداران مسيحی، نباید هم‌شکل اين دنیا شویم بلکه بايد به‌تدريج شبیه عيسی مسیح گرديم. ولی ما خوانده شده‌ايم که در اين دنيا همه‌کس را همه‌چیز بشویم تا بتوانیم وسيلۀ نجات آنان گرديم.‏

چون مسیح شبان آسمانی ما است، از سختی‌های زندگی و مرگ جسمانی نمی‌ترسيم. ما پيوسته مسيح را داريم و او قادر است همه‌چيز را برای خيريت ما به‌کار گيرد و سختی‌ها را برای ما وسيلۀ برکت سازد.‏

ما به‌خاطر این‌که خود را با ايمان در‌اختیار شبان آسمانی‌مان عيسی مسيح گذاشته‌ايم و او را به‌عنوان خداوند خود پيروی می‌کنيم، او ما را در مرتع‌های سبز می‌خواباند و به راه‌های عدالت هدايت می‌نمايد.‏

محبت، فقط یک احساس نیست بلکه عمل است. محبت الهی يا آگاپه، یعنی محبتِ بی‌قید‌و‌شرط خدا در هر شرایطی، ما را که به مسيح ايمان داريم دوست دارد.‏